Μ’ έπαιρνε η Αλίκη τηλέφωνο να πηγαίναμε μαζί σ’ ένα κλαμπ.

Και τι κλαμπ της λέω εγώ;

Μου απάντησε προκλητικά ότι είναι έκπληξη και ότι γιορτάζει τα γενέθλια του το κλαμπ γι’ αυτό να μην την ρωτήσω άλλες πληροφορίες.

Μα τι να σας πω συνήθως δεν την εμπιστεύομαι γιατί ονειροπολεί αντί να είναι στην πραγματικότητα αλλά αυτή τη φορά είπα: ‘Δεν πάει στα κομμάτια;’

Χώρος σκοτεινός (γεμάτος μικρόβια) αποπνικτικά, γεμάτο καπνίλλα και ‘ανδρίλα’…Εκ πρώτης όψεως όλοι φαίνονταν ‘άνδρες’ μέχρι να τους δεις να ‘κτυπιούνται’ και να ‘φωνάζουν’ εξαρτημένοι με την ηδονή της νύχτας.

Να βγάζουν χωρίς δισταγμούς τα ρούχα και να ξεχύνονται σε ομαδική ευχαρίστηση (σαλιωμένα φιλιά αλά τρίο) και με λοστούς και σφαίρες να σημαδεύουν τα κρανία τους.

Όχι δεν ανάπνεα κανονικά, σκεφτόμουν ότι αν έπεφτε κανείς πάνω μου, (έτσι εύθραυστο που είμαι) θα με έλιωναν και θα γινόμουν θρύψαλα.

Αυτά με τα του κλαμπ…

Για όσους ενδιαφέρονται…

MEGAWOOF