αφιερομένο στον άνθρωπο που έμαθε να βάζει μιάν άνω τελεία στα όνειρά του
είναι δύσκολο να μην ονειρεύεται κανείς
γιατί το να μην ονειρεύεσαι (με την έννοια του να μην κάνεις ευσεβείς πόθους) σημαίνει να κάνεις την κάθε δυνατή προσπάθεια στην ζωή σου χωρίς να περιμένεις μιαν βοήθεια από τον κόσμο του αοράτου και των φαντασιώσεων.
Τον γνώρισα στο Ηνωμένο Βασίλειο στις αρχές του 2004. Κάναμε μιαν εκ βαθέων συζήτηση περί των πάντων, σπάσαμε κάποιους φραγμούς όσον αφορά τα ''πιο προσωπικά θέματα'' που αφορούν τους χαρακτήρες και τις επιλογές μας. Συνήθως ασχολείται με την ουσία, και πετά στον κάλαθο των αχρήστων αυτά που δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κανείς. Έχει μια τάση να βγάζει σε όλους nick names εμένα με λέει ... για τον λόγο ότι του θυμίζω μια καλή νεραϊδούλα που το μόνο που σκέφτεται είναι το φαγητό και το γαμήσι. Το πρώτο μας πρόβλημα ήταν ότι ασχολούμαι με τόσο ''out'' εκ πρώτης όψεως πράγματα, και θα δημιουργείτο πρόβλημα επικοινωνίας. ''Μα να μην έχεις μια ''ανθρώπινη'' πιο ''φυσιολογική'' μανία. Ούτε το shopping ούτε τα ρούχα, να αγαπάς ξέρω γω τα ρολόγια, ή να διαβάζεις εφημερίδα;'' Όχι ότι θέλησε ποτέ να με αλλάξει, αλλά πάντα έψαχνε την ''ανθρώπινή'' μου φύση και όχι την ... ''Ξωτικίσια''. Μου στέλνει κατά διαστήματα αποκόμματα εφημεριδών συνημμένα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομίο, μου ''συνεφέρνει'' με διάφορα τεχτενόμενα της καθημερινότητας, με ιστορικά δεδομένα, ακόμη και με διάφορα παρατραβήγματα των πιστωτικών μου που έπρεπε να ''πληρωθού''. (unsecured creditors hehe). Στην πορεία βρήκα και γω την μαγική του πλευρά. Τραβά γραμμές όσον αφορά το πόσο φίλος θα γίνει με τους άλλους. Δεν θέλει κανείς έτσι ξαφνικά να του πάρει τον αέρα, όχι μόνο γιατί δεν είναι ελαφρόμυαλος, αλλά γιατί ξέρει ότι είναι κανόνας επιβίωσης.
Κάναμε διάφορα, από clubbing, τον αιώνιο προβληματισμό με τις σπουδές, το μέλλον, το παρελθόν, γκάφες και πολλά άλλα. Μια λέξη που του αρέσει να χρησιμοποιά είναι η αυτοκριτική, γιατί πιστεύω ότι αυτός κάνει. Μου το μετάδωσε λίγο. Με έμαθε να είμαι αυστηρός με τον εαυτό μου, και να μην φταίω συνεχώς τους άλλους για αναποδιές και παρατράγουδα που μου συμβαίνουν. Όταν κανείς αναλαμβάνει τις ευθύνες των πράξεών του είναι πιο εύκολο μετά να διορθώσει τα λάθη και γενικά να βάλει την ζωή του σε μιά τάξη. Μια από τις πιο αστείες μας συζυτήσεις, ήταν αυτή που είχαμε περί των θανάτων. (Μας αρέσει το black humour λόγω και της χώρας που ζούμε). Λέγαμε που λέτε μιά μέρα τι ειδών χτερίσματα, θα ρίχναμε στον τάφο των φίλων και συγγενών μας. Εμένα κατά διαστήματα αλλάζουν με βάση του τι συμβαίνει στην ζωή μου. ¨Οταν το μιλούσαμε θα μου έριχνε μαγικές σφαίρες, Ταρό, κ.ο.κ. Κάποιου άλλου φίλου μας θα του ρίχναμε ενυδατικές γιατί έχει πολύ ξηρή επιδερμίδα. Αυτού του υποσχέθηκα να του ρίξω πολλές τσάντες, γιατί αυτό το διάστημα είχε μια μανία με τις δερμάτινες, για το γραφείο ταξιδιωτικές κ.α. Χάλασε (χιχιχι) μια περιουσία, οπόταν δεν θα τις αφίσω να τις χρεισημοποιήσει κανείς. Του μπαμπά μου θα του έριχνα το κινητό, γιατί μιλά συνεχώς στο τηλέφωνο οπόταν θα είναι αρκετά χρήσιμο.
Ήρθαν και οι ... ''ρίξεις'' όπως όλες τις φυσιολογικές φιλίες. Όταν φιλοξενούσαμε μια φίλη μας, πήρα να παίξω τον ξεναγό, και τους έχασα μέσα στο Νότιο Λονδίνο, πράγμα που δεν ήταν καθόλου ευχάριστο. Μου έβαλε τις φωνές, και μου έλεγε ότι έχουμε ευθύνη απέναντη στην κοπέλα που φιλοξενούσαμε. Κατσούφιασα, αλλά νομίζω ότι είχε δίκαιο, άργισα πολύ να καταλάβω τα διδάγματά του. Όχι ότι είναι αλάνθαστος, αλλά ζυγίζει και τις σκέψεις του και τις πράξεις του με τόση λογική που κάποτε φοβάμαι. Κάποτε οι σκέψεις του πέρνουν μιαν αρμονία τύπου: Αφού δεν είναι μαύρο και αποκλείετε να είναι άσπρο τότε είναι γκρίζο. Και έτσι αφαιρετικά ή προσθετικά βγάζει συμπεράσματα. Απλά το μόνο που ήθελα ήταν να ονειρεύεται λίγο περισσότερο. Δεν έχει χρόνο υποθέτω. Όχι δεν έχει χρόνο να ονειρευτεί, δεν έχει χρόνο να χαλά στο να κάνει φαντασιώσεις, γιατί έμαθε μια ζωή να βάζει τις σκέψεις του σε εφαρμογή, και όχι να εφαρμόζει, να αναθεωρεί να αναπλάθει και να αναπαράγει φαντασία. Κάποτε τον ζηλεύω που είναι τόσο down to earth. Κι' όμως...
Ελπίζω κατάκαρδα μια μέρα να μάθει να ονειρεύεται. Μπορώ να καταίβω λίγο κάτω από τον ονειρόκοσμο που βρίσκομαι για να επικοινωνούμε. Ανάιβα και εσύ λίγο πάνω όμως να με βρεις. Είναι όμορφα εδώ τρελόπαιδο, έχει κι' άλλες παχουλές νεράιδες που κουτσομπολέβουν, χαλούν και φτιάχνουν ένα αόρατο νήμα κάποιου σεναρίου που ίσως να μην μπει ποτέ σε εφαρμογή, αλλά υπάρχει. Ονομάζεται ουτοπία και έχει τους δικούς του κατοίκους και προβληματισμούς. Έχει ζωή από μόνο του και τρέφεται από τις φαντασιώσεις των ''παχουλώ'' που είναι διασκορπισμένες σε όλο τον γαλαξία.
Σαν βαρεθείς το ''ριάλιτι'' ανέβα για λίγο, και κτύπα την εξόπορτα τρεις φορές. Το συνθηματικό είναι Νάρνια
Καλά Χριστούγεννα φιλαράκι