Θέλεις όντως να επικοινωνήσω
μαζί σου; Στη μήτρα αγέννητος είμαι
και κολυμπώ στα υγρά του αμνυακού σάκκου! Είμαι ενωμένος με τον ομφάλιο λώρο της μάνας μου και ακούω δυο καρδιές να κτυπούν. Τη δική μου και τη δική της. Τικ-τακ, τικ-τακ, τικ-τακ...
Αγέννητος σ' αυτό τον κόσμο αλλά είδη υπάρχω μέσα σε μια άλλη διάσταση. Την αφουγκράζομαι να με θρέφει και να με προσέχει σαν κόρη οφθαλμού. Της είπαν ότι είμαι αγόρι και ότι 'βιάζομαι' να βγω πιο νωρίς. Δεν ξέρω γιατί βιάζομαι να βγω σε μια διαφορετική διάσταση. Δεν ξέρω αν θέλω να μου κόψουν τον ομφάλιο λώρο. Θα την χρειάζομαι να με προσέχει εκεί έξω, να με ταΪζει και να με γαλουχίζει. Κτύπημα στο στήθος και πρώτη αναπνού. Αεροβάπτισμα για το φόβο του Αβάπτιστου θανάτου. Ένα κιλο και τετρακόσια γραμμάρια. (Κατά τα λεγόμενα του παππού μου, γατάκι). Όνομα Γιώργος και επίθετο δεν επισυνάπτεται για σεβασμό των δικών μου προσωπικών δεδομένων.
Βρίσκομαι πίσω στη στιγμή της γέννας μου. Λίγο πριν βγω απ' την μήτρα για να γεννηθώ ξανά.
Κτύπημα στο στήθος από την μάνα μου να μεγαλώσω. Να συνειδητοποιήσω ότι πλέον πρέπει να προσέχω και να θρέφω τον εαυτό μου μόνος μου.
Κτύπημα στον εγκέφαλο από την ύπαρξή μου. Να θυμάμαι ότι πριν από 25 χρόνια και τέσσερεις μήνες μια βροχερή Κυριακή του Μάρτη στις 14 ο Γιώργος (με το γένος του αρσενικού) βγήκε στον κόσμο σ' αυτή την διαφορετική διάσταση.
Καλή Λευτεριά