Thursday, November 19, 2009

Αν ξαφνικά συνειδητοποίσατε

Ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι κόλλισα λίγα χρόνια πίσω...
Φαντάστηκα ότι είμαι στην εποχή των λουλουδιών και είμαι out of fashion, out of time, out of space.
Ήταν σαμπώς και έκανα ένα από αυτά τα ψυχοτρόπα ναρκωτικά που παραμορφώνουν το χρόνο και ήμουν στη δική μου εποχή και χρονολογία
1970
Βγαίνω από την άμαξά μου
τινάζω το σακάκκι μου με το τολμηρό για την εποχή μου μυτερό μαύρο κόψιμο
και περπατώ σταθερά προς την πόλη. Αρχίζω τις επαναστάσεις μου γράφοντας ιστορίες
Ο τελευταίος μου πρωταγωνιστής είναι ένας έφηβος που συνειδητοποιεί ότι απεχθάνεται τη δεκαετία του και θεωρεί τον εαυτό το δέκα χρόνια μπροστά
Καταλαμβαίνει σιγά σιγά ο πρώτος ότι με το τίποτα να έρθει στην παρούσα δεκαετία που έχει δύο μέσα
Ο αντιδραστικός έφηβος χάνει τις τάξεις, προτιμά να κάνει μ' ένα σπρέι γκράφιτι στους τοίχους, απόκρυφα σύμβολα τα οποία ονόμαζε : "Οι ενεργειακές πύλες του καθρέυτη που ρουφά τα συναισθήματα" πολύ μεγάλο για να κάνει καριέρα, σκέφτεται ο συγγραφέας... Το σβύνει, βάζει μελάνι μέσα στο στυλό του
και
πάμε
Σήμερα γιατί δεν πήγες σχολή;
Πήγα!
Και έκανες όλη μέρα τέχνη;
Ναι αφού το πήρα ενισχυμένο
Και γιατί καθώς περνούσα από την πλατία είδα τη νέα πύλη;
Μα πώς αναγνωρίζεις (γαμώτο) τα σχέδια μου με τη μία....
Ναι αγόρι μου, γιατί όταν εγώ σε γεννούσα
(Και οι δύο μαζί) συνδέθηκες ψυχικά μαζί μου και απόκτησες την έκτη αίσθηση
Η μαμμά είναι fun του psychic tv. Χεχεχεχε(Το παιδιά....λολ)
Και έτσι σιγά-σιγά διαγράφηκε η πρώτη σκηνή της παράστασης, χωρίς κανένας από τους ήρωες μας να το καταλάβει
ο αφηγητής ο μένταλιστ
Η γυναίκα που οδηγά
Ο συγγραφέας ο γαρύφαλλος
Ο Τζέικ (ο ατίθασος ) Έφηβος ο Έκτος